Verrassende winnaar Open kampioenschap driebanden van Castricum!

Voorbeschouwing.

Op donderdagmiddag 22 en 29 augustus 2024 en op vrijdagavond 23 en 30 augustus 2024 werden de voorronden van het open kampioenschap driebanden van Castricum gespeeld. Voor het toernooi hadden zich 30 deelnemers ingeschreven. Het aantal inschrijvingen was in tegenstelling tot de verwachtingen van de organisatie lager dan vorig jaar. De organisatie had voorafgaand aan het toernooi voor de nodige publiciteit gezorgd echter dat heeft niet het beoogde resultaat opgeleverd. De belangrijkste oorzaak voor het mindere aantal deelnemers is waarschijnlijk het feit dat in onze regio de vakantieperiode nog niet was afgelopen. Diverse deelnemers van vorig jaar konden om deze reden namelijk nu niet meedoen. 

Het deelnemersveld was ook in deze editie van het toernooi heel divers. Er waren deelnemers uit Egmond, Heemskerk, Alkmaar, Purmerend, Amsterdam etc. Ook qua spelniveau was er sprake van grote verschillen. Er waren net beginnende driebandspelers en zeer ervaren rotten. Op voorhand werden spelers als Ruud Slotboom, winnaar van vorig jaar, Herman Veldt, winnaar van de donderdagavond driebandcompetitie, Frans Schermer, altijd scherp en de onberekenbare Ab Schuit als kanshebbers voor de titel gezien. Gevaarlijke outsiders waren Ron Scheffer, Peter Groenendal, Robert Tijms en Harry Zonneveld. De grote onbekenden waren Tjeu Janssen en Pieter Lammerts. 

Titelverdediger Ruud Slotboom zei voorafgaand dat hij er alles aan zou doen om zijn titel te prolongeren. "Mijn opvolger moet van zeer goede huize komen om de titel van mij af te pakken". 

Spannende voorronden.

De voorronden werden gespeeld in poules van 5 deelnemers. Iedere speler speelde 2 wedstrijden per avond of middag dus in totaal 4 partijen. Alle partijen werden gespeeld over 40 beurten en er kon een extra punt worden verdiend door boven het persoonlijke gemiddelde te spelen. Op de vrijdagavond waren er 2 poules die gekenmerkt kunnen worden als poules des doods. In deze poules speelden favorieten, outsiders en grote onbekenden tegen elkaar. Het niveau in deze poules lag qua persoonlijk gemiddelde zeer dichtbij elkaar waardoor iedereen van iedereen kon winnen. In de voorronden waren er al fraaie prestaties te zien. Mooie series van 6, 7 of 8 caramboles werden regelmatig op tafel gelegd. Partijen werden afgesloten met zeer fraaie moyennes tussen 0,7 en de 0,9. Er waren natuurlijk ook grote teleurstellingen. Rene Hoogenboom kon op beide avonden geen deuk in een pakje boter slaan. Hij verloor smadelijk al zijn partijen en zei na afloop: "Ik was niet meer dan bladvulling zo slecht heb ik nog nooit gespeeld". Ook Jan Beerse en Harry Zonneveld speelden beneden hun kunnen, zij konden ook geen grip op de ballen krijgen. Na bloedstollende partijen wisten uiteindelijk 16 spelers zich te plaatsen voor de finaledag op zondag 1 september 2024. Vanuit poule 1 waren dat: Fons Hermans en Jan Kuil. Uit poule 2 plaatsen zich Joop Tuijnman en Piet Karsten. Uit de poules 3 en 4 gingen Gerrit Tuyn, Tjeu Janssen, Ron Scheffer en Herman Waldram over naar de finale. Vanuit de twee poules des doods wisten Robert Tijms, Ab Schuit, Pieter Lammerts en natuurlijk Ruud Slotboom zich te kwalificeren voor de finale. Vier spelers met het hoogste gemiddelde over vier partijen Tjeerd Aukema, Frans Lute, Herman Veldt en Frans Schermer maakten de 16 finalisten compleet. 

Spannende finaledag met verrassende wendingen.

Kwartfinales slachting van de favorieten.

Zondag 1 september 2024 was qua weer de warmste 1 september ooit. Niet alleen in De Bilt liep de tempratuur hoog op. Ook in het buurt- en biljartcentrum Castricum stegen de tempratuur en de spanning tot grote hoogte. De kwartfinales werden gespeeld in 4 poules van 4 spelers zodat elke speler in ieder geval 3 partijen speelde tijdens de finaledag.

De nummers 1 plaatsten zich voor de halve finales en de winnaars daarvan speelden de grande finale.  Vanaf het begin van de finaledag was het direct duidelijk dat iedere finalist wilde winnen. Op de tafel werd verbeten duels uitgevochten en liep bij sommige spelers het zweet letterlijk van het voorhoofd. De spanning in de zaal was duidelijk voelbaar de O"s en A's van bewondering waren vanuit het publiek regelmatig te horen. De heer werd door de spelers regelmatig aangeroepen, als een fraai gespeelde bal op een haar na mis ging. Ook de klos gooide vaak roet in het eten waarna de betreffende speler diep zuchtend en vertwijfeld ging zitten.

Ab Schuit liet ook in deze fase van de strijd zien dat hij toch echt de meester van de losse banders is. Ab heeft een uitstekend zicht op de loop van de ballen en legt daardoor zeer mooi gespeelde losse bandjes op tafel. Titelverdediger Ruud Slotboom zou zijn titel niet prolongeren, in zijn poule ging Tjeu Janssen met de eer strijken en plaatste zich voor de halve finale. Fons Hermans, een gedreven biljarten op gevorderde leeftijd, gaf onder andere outsider Robert Tijms het nakijken. Met medische precisie legde Fons zijn tegenstanders op de rug. Met de plaatsing voor de halve finale was hij zeer in zijn nopjes. Sterke spelers als Ab Schuit, de Amsterdammer Pieter Lammerts (had al zijn partijen in de voorronde gewonnen) en Joop Tuijnman legden het af tegen Piet Karsten. De duidelijk genietende Heemskerker plaatse zich zeer tot zijn eigen verrassing voor de halve finale. Last but not least wist Herman Waldram zich voor de halve finale te kwalificeren. Herman is een echte liefhebber van het driebandenspel. 

Zenuwslopende halve finales.

In de eerste halve finale nam Tjeu Janssen het op tegen Fons Hermans. Het hele toernooi had Tjeu gedegen en zeer rustig driebandspel laten zien. De in Zaandam woonde Limburger speelt het spel puur op gevoel. "Van het diamondsysteem, een rekensysteem bij het driebanden, snap ik helemaal niets. Ik speel puur op mijn intuïtie". Fons Hermans heeft het hele toernooi zijn Zeeuwse afkomst niet verloochend, hij speelde volgens het principe van Luctor et Emergo: ik worstel en kom boven. In de strijd met Tjeu worstelde Fons zeker maar hij kwam dit keer niet boven. Direct vanaf het begin dicteerde Tjeu de partij en na 27 beurten trok hij de zege naar zich toe. Fons toonde zijn respect aan zijn opponent door hem van harte te feliciteren met de plaatsing voor de finale. Voor hemzelf resteerde de kleine finale.

In de tweede halve finale stonden Piet Karsten en Herman Waldram tegenover elkaar. Piet ging zeer voortvarend van start. Na 13 beurten had hij al 8 caramboles gemaakt en moest Herman nog zijn eerste carambole maken.  De normaal gesproken ontspannen Herman had duidelijk last van wedstrijdzenuwen. Door insiders en kenners van het spel werd hij vooraf als licht favoriet gezien. Piet ging echter onverstoorbaar door en genoot van de partij met volle teugen. Op geen enkel moment in de partij kwam zijn overwinning in gevaar. Zo blijkt maar weer dat genieten vaak meer oplevert dan moeten of willen winnen.  

De grande finale.

Tjeu Janssen en Piet Karsten, beide spelend in Heemskerk, zouden uitmaken wie de opvolger zou worden van Ruud Slotboom. Wie zijn nu eigenlijk uiteindelijk de ezels? 

Uit de beschouwingen voor de finale bleek dat Tjeu door vele aanwezigen als favoriet werd gezien. Zijn rustige en goede spel tot dusver had indruk gemaakt. Hij stond volgens velen dan ook terecht in de finale. Piet Karsten was duidelijk voornemens om te strijden voor wat hij waard was. Hij was al zeer blij met het behalen van de finale en had zich voorgenomen om wederom te genieten van het potje tegen Tjeu.  

Zoals het in een finale vaak gaat, het spel was misschien niet altijd even goed maar de spanning maakte veel goed. Zowel Tjeu als Piet maakte regelmatig een carambole. De hele partij ging min of meer gelijk op. In de slotfase van de partij kregen beide spelers mogelijkheden om de partij uit te maken. Het verschil was minimaal maar het was toch Piet Karsten, die uiteindelijk aan het langste eind trok. Piet werd dus de troonopvolger en voor 1 jaar de kampioen van het open kampioenschap driebanden.

De kleine finale ging tussen Herman Waldram en Fons Hermans. Het was Fons die uiteindelijk de derde plaats voor zich opeiste en Herman dus naar de vierde stek verwees. 

De prijsuitreiking werd verzorgd door Rolf Greshof, voorzitter van de Biljartvereniging Castricum (BVC) en medeorganisator van het toernooi.  Hij feliciteerde de prijswinnaars persoonlijk met een beker en een fraai boeket. Ondanks een mindere deelname was het toernooi wederom een succes. Er werd niet alleen goed en met overgave gespeeld maar er werd ook veel gelachen en de sfeer was ontspannen en zeer sportief. Ook volgend jaar zal dit evenement plaatsvinden.

Tjeu Janssen, sprak namens alle deelnemers een dankwoord uit. Hij bedankte de organisatie, de vrijwilligers maar ook de deelnemers. Iedereen had het naar de zin gehad en keken terug op zeer geslaagd evenement.

     Statistieken.

• De hoogste serie in het toernooi was 8 caramboles gemaakt door Ruud Slootboom en Tjeu Janssen.
• Ab Schuit speelde qua moyenne de beste partij namelijk 0,95.
• In totaal zijn er tijdens het toernooi 172 driebandpartijen gespeeld.
• Meest verkochte consumpties gedurende het gehele toernooi bier, koffie en spa.
• De meest gebruikte tafels zijn de tafels 3 en 4.
• De meest gehoorde uitspraak: "Mooie bal".  Gevolgd door Kortom Uitermate Teleurstellend, niet geheel volgens deze formulering.
• Hoogste tempratuur in de zaal 26,3 graden Celsius.