Heemskerk 2 verovert bij debuut de titel in vrijdagmiddagcompetitie

Heemskerk 2 verovert bij debuut de titel in vrijdagmiddagcompetitie

Een seizoen vol series, strijd en smeuïge snacks, met Heemskerk 2 als glorieuze debutant.

Al vele jaren wordt er op vrijdagmiddag stevig gestreden om de eer op de groene tafels. Van oktober tot en met april kruisen teams uit de regio de degens, of beter gezegd, de keuen, in de biljartarena’s van de Viaanse Molen (Alkmaar)en het Buurt- en Biljartcentrum (Castricum).

De organisatie van dit jaarlijks terugkerende biljartfestijn ligt al jaren in de vertrouwde handen van Cor Hoebe en Gerard Veldt van BVC. Het reken- en cijferwerk is professioneel geregeld door Dirk Twisk. Waarom is deze competitie elk jaar zo’n succes? Het antwoord is simpel: het verloopt allemaal vlekkeloos, in een uiterst sportieve en gezellige sfeer. Maar dat simpele antwoord doet geen recht aan het vele werk dat deze drie heren verzetten. Denk aan:

  • Het zorgvuldig inplannen van wedstrijden in Castricum en Alkmaar.
  • Het berekenen van moyennes en de bijbehorende caramboles per speler. 
  • Het controleren en herberekenen tijdens het kerstreces, om de strijd zo eerlijk mogelijk te houden.
  •  Het wekelijks bijhouden en communiceren van alle uitslagen.
  • Het regelen van barbezetting, zodat niemand met een droge mond hoeft te biljarten.
  • Het inkopen van materiaal en prijzen.
  • Het oplossen van team- of persoonlijke dilemma’s met een luisterend oor etc..

Kortom: hulde voor Cor, Gerard en Dirk.  Het grootste compliment is misschien wel dat menig deelnemer na afloop verzuchtte: "Jammer dat het erop zit. We genieten elke vrijdagmiddag, of we nu winnen of verliezen. We kijken alweer uit naar oktober!"

Verloop van de competitie

Dit seizoen deden zeven teams mee: één uit Alkmaar, één uit Heiloo, drie uit Castricum en twee uit Heemskerk. Heemskerk 2 debuteerde dit jaar. Elke vrijdagmiddag werd er gespeeld: vier spelers per team, twee partijen per speler, 25 beurten per partij. De najaarsronde liep van begin oktober tot half december. Na het kerstreces volgde van half januari tot eind april de voorjaarsronde. 

Najaarscompetitie: prooi voor Heemskerk 2

De debutanten uit Heemskerk begonnen met bravoure. Tegenstanders werden één voor één aan de zegekar gebonden. Hoewel de tegenstand soms pittig was, hielden de mannen uit Heemskerk het hoofd koel en de keu warm. Wat men misschien verwachtte, een kudde ezels uit Heemskerk bleek in werkelijkheid een stel volbloedpaarden, met biljartinstinct en wedstrijdmentaliteit. Het team had geen enkele intentie om zich te vergalopperen. De duinpiepers uit Castricum, de kaaskopen uit Alkmaar, de andere ezels uit Heemskerk en de rapenplukkers uit Heiloo, allemaal moesten ze hun meerdere erkennen. Een overtuigende finaleplaats was het logische gevolg.

Voorjaarscompetitie: rapenplukkers tappen uit een ander vaatje

Het team uit Heiloo speelde al sterk in het najaar, maar na het kerstreces, zo gaat het gerucht, zijn ze op bedevaart gegaan naar het putje van Heiloo. Een ander verhaal wil, dat ze gewoon de lokale horeca afstruinden om de teamspirit te versterken. Wat het ook was, het werkte. Met chirurgische precisie werden caramboles gescoord. De concurrenten verlieten stilletjes het pand of zochten troost bij de bar. In het voorjaar was Heiloo simpelweg onverslaanbaar en dus de terechte andere finalist.

Finale: de ezels nemen de rapenplukkers te grazen

Bij de bookmakers was Heemskerk 2 licht favoriet voor de eindzege. Deze voorsprong op papier zegt niet veel. Uiteindelijk wordt de titelstrijd pas op de groene tafels beslecht. De teamleden van Heiloo waren zeker niet sneuvelbereid, nee zij gingen de strijd vol vertrouwen aan.

De mannen uit Heemskerk lieten alle zeven teamleden meespelen. “We hebben de finale met zijn allen bereikt, dan mogen we er ook met zijn allen van genieten,” aldus Bep Knopper. Het werd een biljartthriller van de bovenste plank. Tot de laatste partij kon het alle kanten op. Uiteindelijk toonde Heemskerk 2 zich de koelste onder druk en won verdiend de titel. Heiloo speelde een prachtig seizoen en een waardige finale, maar zoals altijd: er kan er maar één de beste zijn.

Cijfers, feiten en smeuïge momenten

Een dubbele competitie met 7 teams levert altijd noemenswaardige feiten en leuke wetenswaardigheden op zoals:

  • Er zijn dit seizoen 1008 partijen gespeeld over 21 speelrondes. In totaal zijn er 48.102 caramboles gemaakt oftewel 47,7 caramboles per partij.
  • Castricum 3 maakte de meeste caramboles, op de voet gevolgd door Castricum 1 en Alkmaar.
  • Hoogstaande series waren er volop. Het blijft een genot om te kijken naar mannen als Klaas Zwaan, Joop Mooy, Hans Gosselink en Kees Heijnis. Zij maken met regelmaat fraaie series. De hoogste in deze competitie was 54 caramboles van Theo Zentveld. Ook mooi werk van Hans Gosselink (48) en de onvoorspelbare René Hoogenboom (30). 
  • Beste individuele speler van de 2e helft seizoen: Jelle van Urk (Castricum 2), gevolgd door drie man van Heiloo: Tjeerd Adema, Ad van de Velde en Ruud Veerman. Een soort ‘Dreamteam van de vrijdagmiddag’.
  • De heilige graal: In 25 beurten 100+ caramboles maken. Voor velen een droom voor enkelen een realiteit. Maar liefst 16 keer gebeurde dat!
    • Beste partij: Hans Gosselink (134), daarna Nico Veldt (125), Joop Mooy & René Hoogenboom (beiden 116). 
    • Castricum 3 leverde 8 partijen van 100+ af, met als klapper drie stuks in ronde 21, een record!
  • Tijdens deze competitie bleek ook dat het spelletje op het groene laken, zeer lastig blijft. Regelmatig waren er krachttermen te horen als uiting van frustratie, onbegrip of eigen falen. Ja biljarten gaat soms samen met het spelletje Mens Erger Je Niet, met jezelf als grootste tegenstander en de ballen als erkende dwarsliggers.
  • Meest gedronken: koffie. Gevolgd door spa blauw en een glaasje Hertog Jan.
  • Populaire snacks: kaas, leverworst en koek.
  • Veel gehoorde frustratiekreten:
    • “Ik kreeg geen bal.”
    • “Een aanvangsstootje zou toch wel lekker zijn”.
    • “Het is te rumoerig.”
    • “Vroeger maakte ik die bal met mijn ogen dicht, of met de achterkant van mijn keu.”

Het mooie van biljarten is: het is individueel en, je doet het dus altijd zelf. Soms loopt het als een zonnetje, soms zit je tegen je eigen (keu) te mopperen. Maar troost je: het overkomt ons allemaal. Ondanks alles, of misschien juist daardoor, is het iedere vrijdagmiddag een feest. 

Prijzen, pluimen en plannen voor volgend jaar

De kampioenen van Heemskerk 2 kregen geen bloemen, maar een heerlijk flesje én een beker als blijvende herinnering. Ook finalist Heiloo ging niet met lege handen naar huis: een troostslokje stond klaar. Cor, Gerard en Dirk werden natuurlijk ook bedankt voor hun tomeloze inzet, met een bijzonder flesje uit het charmante ezelen dorp.

De BVC kijkt terug op een geslaagd seizoen en neemt ook volgend jaar weer met plezier de organisatie op zich. Wat hopen we voor 2025-2026?

  • De gezelligheid en sportiviteit behouden (of zelfs verbeteren!).
  • Een eerste vrouwelijke deelnemer verwelkomen.
  • Voortaan alleen je eigen jas of keu meenemen, dat scheelt een lange speurtocht en een tribunale veroordeling in de biljartzaal.
  • Hoger spelpeil én een paar graden minder in de zaal

Tot oktober, met frisse moed, een goed humeur een geslepen keu, en hopelijk weer vele mooie series!  Tot ziens!

Zin om volgend seizoen mee te doen of eerst eens de sfeer te proeven?  Neem dan contact op met Gerard Veldt.

De column: Biljarten is een unieke teamsport! Zeker even lezen.  

Img 3866
Img 3872
Img 3859
Img 3864
Img 3863
Img 3862
Img 3865