Tegenstanders uitgeteld door fenomenale Vincent Veldt
Op zaterdag 2 november 2024 ontving Biljartvereniging Castricum (BVC) 6 deelnemers voor de finale van het districtskampioenschap driebanden kleine tafel 1e klasse. De deelnemers betraden enigszins gespannen de biljartzaal, die piekfijn in orde was dankzij de organisatie van Wim Schermer en Kees Burgmeijer. Tafels geprepareerd, ballen gepoetst, arbiters en schrijvers op hun plek, mooi programmaboekje —alles was geregeld voor een weekend vol spannende driebandwedstrijden.
Ronde 1: Wennen aan de tafels.
Na een welkomstwoord van voorzitter Rolf Greshof en een toelichting door Willem Schermer, begon de 1e ronde om precies 10.00 uur.
De plaatselijke favorieten Vincent Veldt en Sjon Koelman trapten af tegen respectievelijk Frank van Oostveen en Danny Kramer. Vincent won na 48 beurten van een worstelende Frank, die moeite had om grip op de ballen te krijgen, zelfs na te hebben gewisseld van keu en te variëren in speeltempo. Sjon had geen weerwoord tegen het spel van Danny Kramer, die de 30 caramboles in 43 beurten bijeen speelde, terwijl Sjon op 24 bleef steken.
In de derde partij stonden twee ervaren spelers tegenover elkaar: Jan Gieskens en Piet Roemer. Jan had wat moeite met de loop van de tafel, terwijl Piet onverstoorbaar zijn caramboles bleef maken. Uiteindelijk won Piet met 30 tegen 25 in 46 beurten, en liet daarmee meteen zien dat hij een geduchte tegenstander zou zijn voor het weekend.
Ronde 2: De vlam slaat in de pan.
In de 2e ronde trof Sjon Koelman de gedreven Jan Gieskens, die graag revanche wilde voor zijn verlies in de 1e ronde. Dit duel bevatte alle aspecten van het driebanden: mooie oplossingen, fraaie losse banders, en knap verdedigend spel. Sjon begon sterk en had af en toe wat geluk, wat Jan nog strijdlustiger maakte en de spanning naar een hoogtepunt bracht. Met een mooie serie van zeven caramboles vocht Jan zich volledig terug. Beide spelers hielden lange tijd een moyenne van boven de 1,00 vast—uitstekend op dit niveau. Na 28 beurten had Jan zijn 30 caramboles en bleef Sjon steken op 22 nog altijd met een knap moyenne van 0,79.
Vincent Veldt, die als lokale favoriet luid werd aangemoedigd door het thuispubliek, nam het op tegen Piet Roemer. Na een spannende strijd trok Vincent aan het langste eind met 30 caramboles tegen 23 van Piet in 42 beurten.
In de derde partij ontmoetten Danny Kramer en Frank van Oostveen elkaar. Dit werd een gelijk opgaande strijd, die uiteindelijk door Danny werd beslist in de 51e beurt met een stand van 30 tegen 26, wat hem 2 matchpunten opleverde.
Ronde 3: De strijd om de titel blijft spannend.
In de 3e ronde richtte het publiek zich vooral op het duel tussen Vincent Veldt en zijn teamgenoot Sjon Koelman, beiden lid de BVC. Zij kennen elkaars spel als geen ander, en Sjon had alle reden om zich in deze partij te bewijzen. Na 2 verliespartijen was hij vastberaden om Vincent af te houden van een derde overwinning. Het werd een ware thriller, en het thuispubliek genoot volop van de vurige strijd tussen deze bevriende concurrenten. Als banketbakker had Sjon al zijn receptuur nodig om Vincent bij te benen. Die culinaire ervaring bleek van pas te komen, want Sjon serveerde prachtige creatieve oplossingen alsof het verse gebakjes waren. Het publiek zat op het puntje van de stoel en reageerde met ach's en oh's bij elke net niet of met uiterste precisie gemaakte carambole. De beide grootmeesters hadden voor een agressieve, aanvallende speelstijl gekozen, wat resulteerde in een pot vol spannende momenten en knappe caramboles.
Sjon bereikte uiteindelijk zijn 30ste carambole in slechts 41 beurten en liet zijn aanhang juichen. Toch was de spanning nog niet voorbij. Vincent had in de nabeurt slechts 2 caramboles nodig om de wedstrijd op remise te laten eindigen. De acquitstoot mist hij zelden. Tot zijn ontsteltenis en dat van zijn publiek miste hij op een haar na, waardoor Sjon de welverdiende overwinning kon bij schrijven.
De partij tussen Piet Roemer en Frank van Oostveen was een ware slijtageslag, waarin tactiek en ervaring de boventoon voerden. Het was een intens duel, waarbij Frank uiteindelijk in de nabeurt gelijk wist te maken, waarmee beiden 1 wedstrijdpunt binnenhaalden.
De laatste partij van de dag ging tussen Jan Gieskens en Danny Kramer, die tot dan toe ongeslagen was. Jan wist dat een overwinning de titelstrijd spannend zou houden. Na een gelijk opgaande eerste fase nam Danny een kleine voorsprong, maar Jan herpakte zich met series van vijf en zes caramboles en won de partij overtuigend.
Vooruitblik op zondag.
Aan het einde van de zaterdag hadden Jan Gieskens, Vincent Veldt en Danny Kramer elk vier matchpunten, met Piet Roemer en Sjon Koelman daar kort achter met respectievelijk drie en twee punten. Ook Frank van Oostveen was nog in de race voor eremetaal met één punt. De zondag zou veel beloven, want het kampioenschap lag nog volledig open.
Zondag 3 november 2024 was een mooie herfstdag, nauwelijks wind en een strak heldere blauwe lucht. Het prachtige rustige weer stond in schril contrast tot de sfeer in de biljartzaal van de BVC. De zes finalisten waren zich ervan bewust dat het vandaag erop of eronder zou zijn. De bijbehorende spanning was voelbaar in de zaal. De tafels waren door Marcel Gevers weer gevechtsklaar gemaakt en stonden picobello als soldaten in de rij, klaar voor de laatste veldslagen.
Ronde 4: Stormachtige voortzetting.
De partij tussen de clubgenoten Jan Gieskens en Frank van Oostveen was van ongekend hoog niveau in deze klasse. Jan begon zijn partij als een orkaan. Binnen 9 beurten had hij al 22 caramboles, terwijl Frank ondanks een knap moyenne van 1,00 geen grip kreeg op deze lawine aan caramboles. De orkaan nam iets af, maar na 28 beurten was het pleit beslecht. Jan liet zien dat hij vandaag voor niets minder dan de titel ging.
Sjon Koelman ging in deze ronde het gevecht aan met Piet Roemer. Sjon had maar één doel winnen. Hoe en met hoeveel beurten dat maakte niet uit in deze fase van de strijd. Ook hij begon stormachtig en Piet kon met moeite in zijn spoor blijven. Helaas voor het thuispubliek kon Sjon zijn hoge aanvangsniveau niet volhouden. Piet bleef zijn caramboles maken en trok uiteindelijk de broodnodige winst over de streep. Hij bleef hierdoor zicht houden op de titel.
Vincent Veldt en Danny Kramer hadden beiden op zaterdag 4 matchpunten behaald. Zij wisten dus wat er in deze match op het spel stond aan- of afhaken. Het publiek kon genieten van een heerlijke driebanden partij, waarbij alle facetten van het spel te zien waren. Aanvallend spel afgewisseld met leep verdedigen, fraaie caramboles en op een haar na missen. Het werd een meeslepend gevecht waarbij de uitkomst van de partij niet te voorspellen was. Vincent wist in beurt 35 de finish te halen doch de winst was nog niet zeker. Danny had nog de nabeurt en moest nog 3 caramboles maken. Een moeilijke maar zeker geen onmogelijke opgave voor hem. Het publiek slaakte een diepe zucht van verlichting toen Danny de acquitstoot miste.
Na deze partijen was het duidelijk dat, de beste papieren voor de titel in handen waren van Jan Gieskens met 6 wedstrijdpunten en het hoogste moyenne. Vincent Veldt ook met 6 matchpunten was zeker nog kansrijk maar, dan moest hij het rechtstreekse duel met Jan winnen. Piet Roemer met vijf punten had nog een minimale kans op de titel maar de 2e plaatst was zeker haalbaar. Danny Kramer had bij winst ook nog kans op eremetaal.
Ronde 5: De apotheose.
Sjon speelde in deze ronde tegen Frank van Oostveen. Lange tijd ging de partij min of meer gelijk op. Sjon pakte uiteindelijk de winst en dus de twee wedstrijdpunten. Frank had in het hele weekend niet zijn draai weten te vinden. Hij eindigde met 1 matchpunt als zesde. "Ongelofelijk, maar het hele weekend heb ik het goede gevoel niet gehad. Best teleurstellend" aldus de verbijsterde Frank van Oostveen.
In de partij tussen Danny Kramer en Piet Roemer viel op dat driebanden ook een ervaringsspel is. Piet bleek beduidend minder last van spanning te hebben dan zijn jongere en minder ervaren opponent. De overwinning van Piet kwam nimmer in gevaar. Hierdoor bleef Piet uitzicht houden op kwalificatie voor de gewestelijke finale.
Winst in de partij tussen Jan Gieskens en Vincent Veldt betekende dat de winnaar de districtstitel zou opeisen. Bij remise ging de titel naar Jan Gieskens. Beide opponenten kenden deze uitgangspunten. In de voorbeschouwing bleek dat de twee matadors met zeer veel respect naar elkaar keken. Vincent: "Jan speelt het driebanden al jaren en hij heeft menige titel op zijn palmares staan. Ik ben vorig jaar met driebanden begonnen en heb dus veel minder ervaring. Ik kan niet meer dan mijn best doen". Jan: "Op papier sta ik er goed voor maar papier is geduldig. Vincent moet je nooit onderschatten dat bleek al in de voorrondes van deze finale. Op het moment supreme staat hij er meestal".
Deze uitspraak van Jan lag heel dicht bij de waarheid want Vincent Veldt stond er zeker. Vanaf het begin van de partij nam hij het heft in handen en gestaag bouwde Vincent een ruime voorsprong op. Opvallend in deze partij was dat Vincent niet alleen aanvallend biljartte maar ook oog had voor zijn verdediging. Jan kreeg de caramboles dus zeker niet cadeau. Hoe hij ook werkte wat hij ook deed het mocht allemaal niet baten. Vincent won overtuigend met 30 tegen 18 caramboles.
Het publiek liet een klaterend ovationeel applaus horen voor de indrukwekkende prestatie van Vincent. Biljarten blijft ook een sport die zich kenmerkt door sportiviteit want, alle finalisten feliciteerden de nieuwe kampioen van harte en complimenteerden hem met zijn spel.
De nieuwe titelhouder.
Een zichtbaar beduusde Vincent zei na afloop: "Dit had ik vooraf nooit durven dromen. Zoals je weet, benader ik het driebanden nog niet zo lang serieus. Dat ik nu al de titel pak is voor mijzelf een enorme verrassing. Ik kom vanuit het kaderspel en, dit is toch een heel ander spelletje maar ik ben er heel blij mee".
Rolf Greshof, voorzitter van de BVC, sprak bij de prijsuitreiking met bewondering over de sportieve geest en de intense competitie, die hij had mogen aanschouwen. Biljarten mag dan een subtiele sport zijn maar dit weekend bewees dat het ook bol staat van passie en spektakel. Rolf: "Ik zelf kan absoluut niet driebanden maar ik heb dit weekend caramboles gezien waarvan ik dacht dat kan helemaal niet, dank daarvoor ik heb studiestof". Vervolgens dankte hij de schrijvers en arbiters, de mensen achter de bar, organisatoren Wim Schermer en Cees Burgmeijer, en het publiek.
Jan Veldt, de trotse vader van de winnaar, bedankte ook iedereen en vooral de spelers voor het spannende toernooi, Hij haalde ook nog even oude herinneringen op rondom de biljartcarrière van zijn zoon. Jan sloot af met de mooie woorden: "Hij heeft het spelletje gewoon in zijn vingers". Aan de bar, tijdens de nabeschouwingen, kon de kersverse kampioen het nog niet geloven: "Het voelt bijna als een droom maar dit is echt"!
Uitslag
De uitslagen per ronde en de einduitslag staan op pk-livescore.
