Kok Klaart Kader Klus!

Het Snackbistro De Toren/Gebr. Liefting Kadertoernooi in Castricum bewees dit weekend opnieuw waarom het een van de meest geliefde en gerespecteerde invitatiekadertoernooien in Nederland is. Met een rijke historie die teruggaat tot 2006, bood het toernooi wederom een podium voor biljartspektakel van de bovenste plank, dit keer met een bijzondere sfeer en een vleugje emotie.

De Opzet

In twee poules streden 14 deelnemers om een plek in de finale. Elke speler speelde vier partijen, waarna de nummers één van beide poules de strijd om de toernooizege aangingen. De wedstrijden werden gekenmerkt door technische hoogstandjes, tactische slimmigheden en hier en daar een verrassende wending. 

Opvallende Momenten

In poule A kwam een van de meest besproken prestaties van Jeffrey Lenaers, die ondanks een jetlag na een vakantie in de VS een vliegende start kende. Zijn openingspartijen waren indrukwekkend en toonden zijn talent. Na een lange pauze door een schouderblessure speelde Alex Völker de pannen van het dak. Hij won zaterdag al zijn partijen met als kers op de taart de partij tegen Wim Ooterman. Alex gaf Wim geen enkele kans op de winst want hij maakte de partij uit in slechts 3 beurten een moyenne van 41,66. De zeer sportieve Wim Ooterman klapte na afloop voor zijn opponent. "Alex zo hoort kader gespeeld te worden, mooie partij man" aldus Wim.

In poule B had Marcel van Dijk, de titelverdediger en favoriet, op zaterdag meer moeite om zijn draai te vinden, wat hem een zware uitgangspositie opleverde. Het prolongeren van de titel hing nu al aan een zijdedraadje. Rob Kok, spelend voor BCS uit Schagen, daarentegen wist met steady spel zijn tegenstanders zijn wil op te leggen. Rein Peeters en Arie Liefting wilden nog heel graag laten zien dat zij het spelletje nog niet verleerd waren. Door deze zelf opgelegde druk lukte het helaas juist net niet. Arie miste zaterdag nipt twee caramboles voor een verdiende remise. 

Mooie ontmoetingen.

Naast de spannende wedstrijden waren er prachtige ontmoetingen tussen oude bekenden, zoals die tussen Rein Peters en Cock van Hooff. Cock, jarenlang een zeer goede kadrist, ontmoette meer oude bekenden zoals Wim Ooterman en Ed van de Steen. Deze ontmoetingen gaven het toernooi een warm en sociaal karakter maar, tonen ook aan dat biljarten niet alleen een sport is maar ook een verbindende kracht heeft.  Opvallend dit jaar was de aanwezigheid van veel vrouwelijke supporters, die voor een extra dimensie zorgden in de toch al uitstekende sfeer.

Smaakvolle Bijdragen

Niet alleen op het biljart werden punten gescoord, ook naast de tafel werden er smaakvolle combinaties gemaakt. Sponsor Snackbar De Toren zorgde voor een uitstekende catering met broodjes kroket, warme hapjes en een smakelijke nassischotel. Deze aandacht voor de innerlijke mens droeg bij aan een compleet weekend.

Het slotakkoord

Op zondag was iedereen weer fris en fruitig van de partij vol met goede voornemens. In poule A was de strijd om de eerste plaats buitengewoon spannend. Alex Völker, Jeffrey Lenaers en de altijd strijdende Kees Klijbroek eindigden alle drie met 9 punten. Op basis van het carambolepercentage was het Alex die aan het langste eind trok en eerste werd in de poule, Jeffrey pakte de tweede plaats en Kees moest genoegen nemen met plek drie. Cor van de Groep had de hoogste serie (103 caramboles) in deze poule waarmee hij liet zien het spelletje goed te beheersen.

In poule B pakte Rob Kok overtuigend de eerste plek. Hij won soeverein al zijn vier partijen. De strijd om de tweede plaats lag nog open in deze poule. Uiteindelijk ging Richard Gustke met deze plek aan de haal. Koen Workel werd dus derde, ondanks een prachtige hoogste serie van 109 caramboles. 

Finale beslissing.

Jeffrey Lenaers en Richard Gustke moesten uitmaken wie in dit toernooi derde of vierde zou worden. Wat Jeffrey in deze partij ook probeerde, het had geen effect op het gedegen spel van Richard, die dan ook terecht de derde plaats voor zich opeiste. 

In de finale stonden Alex Völker en Rob Kok tegenover elkaar. Beide spelers kennen elkaar door en door. Alex, spelend voor het Targa-Team van de BVC en Rob, spelend voor BCS uit Schagen, komen elkaar al jarenlang tegen in de reguliere kadercompetitie. Rob Kok zijn spel is te typeren als zeer gedegen en regelmatig. In vrijwel elke beurt weet hij zijn caramboles te maken. Het spel van Alex kenmerkt zich door pieken en dalen. Het is dus alles of niets. In deze finale was het Rob die het spel dicteerde, Alex bleef strijden maar kon Rob niet bedreigen. Rob trok de zege dan ook naar zich toe.

Rob Kok werd de meer dan terechte winnaar van dit historische invitatiekadertoernooi. Rob zei na afloop van de finale: "Dit is echt één van de allerleukste kadertoernooien om te spelen. Er doen altijd goede kadristen aan mee. Dus het winnen van dit toernooi is geen sinecure. Ik ben er blij mee".

De arbiters werden door Alex in het zonnetje gezet. Met speciale aandacht voor Piet Boerkoel, die met zijn bijna 90 jaar nog altijd bewijst een prima arbiter te zijn. De vrijwilligers Marcel Gevers, Hans Molenaar en Dick Twisk werden bedankt voor hun inzet. Voor de kortste partij was een mooie fles champagne beschikbaar gesteld door Alex Völker. Tot de laatste spelronde leek het erop dat hij zelf de goddelijke drank mocht meenemen. Koen Workel gooide roet in het eten door in de laatste speelronde de kortste partij van drie beurten te evenaren. Hij won de fles omdat hij meer caramboles moest maken in één partij. 

Tenslotte overhandigde Arie Liefting, als medenaamgever van het toernooi, de wisselbeker aan winnaar Rob Kok. Hij sprak de hoop uit dat het toernooi nog vele jaren zal voortbestaan, want het is elk jaar een feest om het te organiseren en te beleven.