Bij Biljartvereniging Castricum spelen ruim 170 leden op regelmatige basis hun spelletje biljart. In deze rubriek zal zo nu en dan één van de spelende leden aan het woord komen. Het gesprek heeft iedere keer als basis 10 dezelfde vragen.
Jeffrey Lenaers, met zijn 30 jaar, is het "jongste" lid van onze biljartvereniging. Jeffrey speelt in het Targa Team van onze vereniging, dat deelneemt aan de landelijke kadercompetitie. Om in dit team te mogen spelen moet je wel iets in je mars hebben, want er wordt op behoorlijk hoog niveau diverse soorten kader gespeeld. Jeffrey speelt 38/2 in het team en zijn huidige moyenne is 15,34. Hij dient dan ook 190 caramboles per partij te maken. Hij stond al een tijdje op mijn lijstje om aan hem 10 vragen voor te leggen. De redenen dat ik hem graag wilde interviewen waren:
Jeffrey deelt ook zijn kennis met onder andere zijn teamgenoten. Regelmatig kijken zij gezamenlijk hoe bepaalde stootbeelden het best kunnen worden opgelost.
Natuurlijk! Mijn naam is Jeffrey Lenaers en ik ben 30 jaar oud. Biljarten is mijn grote passie sinds ik 12 jaar oud was. Mijn biljartreis begon bij biljartclub De Magneet in Heemskerk. Op mijn 15e verhuisde ik naar Onder Ons Beverwijk, waar ik op die leeftijd voor het eerst Nederlands kampioen werd. Tot mijn 21ste speelde ik daar met veel plezier, waarna ik een korte biljartpauze nam. Twee seizoenen geleden kreeg het biljartbloed me weer te pakken, en sindsdien ben ik vol enthousiasme aangesloten bij het Targa Team en ben ik lid geworden van de BVC. Verder ben ik actief bij de voetbalvereniging FC Uitgeest als technisch coördinator. Ik ben daarnaast trainer van de JO 13-1 en voetbal zelf ook nog bij FC Uitgeest.
Het biljartspel is echt een familieaangelegenheid. Mijn opa, oom, papa en mama waren allemaal fanatieke biljarters. Als kleine jongen vergezelde ik mijn vader naar biljarttoernooien en raakte ik al snel geïntrigeerd in het spelletje met de drie ballen. Toen mijn broertje en ik groot genoeg waren om boven de tafel uit te komen, kregen we de kans om te starten bij De Magneet. Het spel zit als het ware in onze genen.
Ik geloof in het belang van lidmaatschap bij een vereniging. Als je voor de biljartbond wil spelen is een lidmaatschap een vereiste. Dus als je persoonlijke kampioenschappen of in een team wil spelen kun je niet zonder een clublidmaatschap. Het lidmaatschap bij het Targa Team werd voor mij geregeld. Ik ben blij dat ik deel uitmaak van deze vereniging. Het biedt de kans om te spelen, te trainen en ervaringen te delen met medebiljarters.
Ik streef ernaar om het biljartspel drie keer per week te spelen. Op dinsdagavond heb ik clubavond, de tweede speeldag is voorbehouden aan het Targa Team, waar ik met veel plezier deel van uitmaak. Voorheen speelde en trainde ik op de zaterdagmiddag, maar deze dag past niet meer in mijn schema. Ik zou in de plaats daarvan, graag op zondag willen gaan trainen.
Ik ben een paar keer op de kleine tafel, bij het libre, in 1 beurt uitgegaan met 275 caramboles. Op de grote tafel speelde ik een partij, waarin ik met slechts twee beurten de benodigde 250 punten bij elkaar had. Mijn meest memorabele partij was misschien wel in een trainingssessie, met teamgenoot Vincent Veldt, op de kleine tafel. In die partij heb ik namelijk 550 caramboles gemaakt langs de band, maar ja het was geen officiële wedstrijd dan telt het natuurlijk niet.
In het kaderspel 38/2 heb ik vorig jaar op de clubavond mijn hoogste serie neergezet 178 caramboles. Bij de jeugd heb ik weleens 225 caramboles gemaakt in twee beurten dat is tot dusver mijn snelste kaderwedstrijd.
Ik vind dat we een onwijs mooie locatie hebben, met goed materiaal waar we onze biljartsport op een goede manier kunnen beoefenen. Een wens die ik koester is, om op zondag te kunnen trainen. Tevens hoop ik dat we als leden van de BVC voortaan de biljarttafels en de ballen netjes achterlaten. Nu komt het voor dat de ballen nog vol met blauwe stippen zitten, en de tafels met strepen erop van de lange trekstoten daar kan ik mij soms wel aan ergeren.
De leukste momenten met biljarten deden zich altijd voor, tijdens de (meerdaagse) toernooien die ik heb gespeeld. Hoogtepunt was het Coupe van Beem in Kortrijk, België. Dit was een prestigieus drielandentoernooi tussen België, Duitsland en Nederland, waar alle landskampioenen van de verschillende klasse tegen elkaar speelden. Het was vooral leuk omdat we met alle Nederlands kampioenen gezamenlijk afreisden, dan ontstaat er toch ook een gevoel van een soort teamwedstrijd. Op zaterdag was ik al klaar met mijn wedstrijden en de buit was eigenlijk al binnen. Dus op stap met vier mede-kampioenen (die ook 16 plus waren) in de stad Kortrijk. Het biljartweekend viel toevallig samen met het Zomercarnaval waardoor het in de stad nog levendiger en feestelijker was. We hebben van Kortrijk, rijkelijk genoten en kortweg iets onveiliger gemaakt. Al met al een onvergetelijk weekend.
Mijn grootste ergernis is toch wel wanneer het materiaal niet goed is onderhouden. Een biljart dat niet goed loopt of slecht onderhouden is, belemmert onze mogelijkheid om de sport op hoog niveau te beoefenen. Daarom gaf ik hiervoor al aan dat, ik hoop dat iedereen meewerkt om het materiaal schoon en netjes achter te laten na een gespeelde partij. Af en toe iets minder hard rammen op het biljart zou ook meer dan wenselijk zijn.
Inderdaad blijft biljarten een uitdagend spelletje. Om beter te gaan spelen is heel veel training nodig. Mijn drie gouden tips zijn:
Zeker! Wat ik stiekem mis, is de aanwezigheid van een frituurpan. Vooral tijdens toernooien gaat een broodje kroket er altijd wel in. Ook denk ik dat wat modernere muziek de sfeer in de zaal kan verhogen. Een goede beat kan het biljarten nog plezieriger maken.
Welk biljartspelletje heeft mijn hart gestolen? Dat moet het kaderspel zijn. Annemieke Kuil, de vorige geïnterviewde, heeft me deze vraag voorgelegd, en ik begrijp waarom. In het carambolebiljarten zijn er zoveel verschillende spelsoorten, van libre en bandstoten tot kader en driebanden.
Ik ben vooral gecharmeerd van de klassieke spelsoorten. Toen ik nog een klein mannetje was, niet veel groter dan nu maar wel jonger, ging ik af en toe met mijn vader kijken bij de kadercompetitie. Daar zag ik Pieter Adrichem spelen, en dat vond ik altijd fantastisch. Ik wilde dat ook kunnen. Net als hem heb ik mij vervolgens eerst toegelegd op het libre spel, en toen dat goed ging, op het kaderspel.
Mijn vraag voor de volgende kandidaat voor het interview is:
Wat zou jij anders geregeld willen zien binnen onze club?
