Sjon Koelman strijdt mee om de Nationale Titel Driebanden klein 2e klasse!
Het Nederlands kampioenschap driebanden 2e klasse werd gehouden van vrijdagavond 19 januari tot en met zondagmiddag 21 januari 2023 bij de Hoogeveensche Biljart Club (HBC) in het biljartcentrum L'Acquit. De voorbeschouwing op dit Nationale toernooi gaf aan dat Sjon Koelman, lid van biljartvereniging Castricum (BVC), met een scherp oog, een vaste hand en een vleugje meeval op weg zou zijn naar een podiumplaats of het Nationale kampioenschap.
Deze voorspelling zat niet ver naast de werkelijkheid. Op vrijdagavond stonden acht biljarters uit alle windstreken van het land klaar om gedurende het weekend de degens te kruisen. Iedere speler speelde 7 partijen: twee op vrijdagavond, drie op zaterdag en twee op zondag. In de ruime accommodatie stonden vier goed lopende biljarttafels, onlangs voorzien van nieuwe lakens. HBC verdiende een welverdiend compliment voor de organisatie. De strijdende spelers verstonden elkaar goed en het toernooi had daardoor een zeer sportief verloop. Elkaar wijzen op het staan achter de verkeerde speelbal was hiervan een sprekend voorbeeld en verdient zeker navolging.
Sjon Koelman, biljartend en tevens brood- en banketbakker en lid van de BVC, had zich voorgenomen om in alle rust zijn stoten te bekijken en pas af te stoten als hij een oplossing had gevonden voor het stootbeeld. De rust die hij hiermee uitstraalde, zorgde voor ongemak bij zijn tegenstanders. Een strijdwijze die Sjon niet eerder had gehanteerd. Normaal speelt hij snel en zeer aanvallend, maar dit keer koos hij voor een meer bedachtzame aanpak. Op de vrijdagavond won Sjon een partij en moest hij er een laten aan zijn tegenstander. Op zaterdag wist hij alle drie zijn partijen op overtuigende wijze naar zich toe te trekken. Opvallend was dat de "eenvoudige" driehoeken hem meer moeite kostten dan de zeer moeilijke stootbeelden. Met fraaie stoten loste Sjon soepel en gedurfd deze lastige vraagstukken op. Hij liet mooie losse banders zien, stoten over meer dan driebanden, snijstoten, harmonica's, enzovoort. Zijn tegenstanders, vooral zij die probeerden te verdedigen, werden geïmponeerd, mede doordat Sjon uiterlijk rust uitstraalde van: "Mannen, ik heb het allemaal in de hand."
Tijdens het toernooi groeide ook de supportersschare van Sjon. Op vrijdagavond waren er al twee supports, op zaterdag verdubbelde dit aantal, en op zondag werd hij gesteund door maar liefst 11 biljartvrienden en biljartvriendinnen. Qua steun stond hij duidelijk voor ten opzichte van zijn tegenstanders. Sjon waardeerde de hoge opkomst van zijn supporters zeer. Het maakte het toernooi voor hem nog leuker, en nu wilde hij het zeker laten zien. Want Hoogeveen is niet echt naast de deur vanuit Noord-Holland.
De zaterdag was voor Sjon dus min of meer oogstdag; de drie overwinningen leverden hem zes wedstrijdpunten op. De stand liet zien dat er nog drie kanshebbers waren voor de Nationale titel: Rudie Frinking van de Pelikaan uit Zutphen, Gavin Balk van Petersberg uit Arnhem, en onze eigen Sjon Koelman van Biljartvereniging Castricum. Rudie stond bovenaan op basis van gemiddelde, Sjon volgde met een verschil in moyenne van 0,034, en Gavin volgde met een verschil van 0,155. De strijd was nog volledig open tussen deze drie opponenten.
Op zondag stond in de 1e ronde een partij tussen Sjon en Gavin op het programma, en in de slotronde speelden Rudie en Gavin tegen elkaar. Alle ingrediënten voor een spannende slotdag waren aanwezig. De supporters van Sjon keken reikhalzend uit naar de zondag, en de resultaten van zaterdag waren meer dan hoopgevend.
Sjon en zijn supporters brachten de zaterdagavond door in het fraaie brinkdorp Ruinen met een beschermd dorpsgezicht. Om Sjon scherp te houden, genoten ze van een heerlijke en fraai opgemaakte driegangenmaaltijd in het Wapen van Ruinen. Na de maaltijd werd de titelkandidaat onderworpen aan een korte, frisse avondwandeling. Daarna mocht hij onder begeleiding plaatsnemen in het huiselijke spreukencafé met als opdracht om een aantal van de honderden spreuken goed tot zich te nemen. Hij werd gedwongen tot het drinken van Belgisch bier omdat het driebandbiljarten in België met mister 100, oftewel Raymond Ceulemans, het meest succesvol is beoefend. De vierkoppige begeleiding deed er dus alles aan om de opgebouwde spanning van de cruciale zaterdagwedstrijden te verminderen en Sjon weer in topvorm te krijgen voor de beslissende zondag.
Na een verkwikkende en welverdiende nachtrust nam Sjon hetzelfde ontbijt als de dag ervoor; niets mocht aan het toeval worden overgelaten. De begeleiding zorgde ervoor dat Sjon ruim op tijd bij de arena aanwezig was. De opdracht voor de zondag werd onder het genot van een goede kop koffie nog eens helder geformuleerd: "Sjon, nog twee partijtjes winnen in zo min mogelijk beurten!" Een simpele opdracht die alleen nog maar uitgevoerd moest worden.
Een van de supporters uit Beverwijk, een slager van zijn vak, begon zich toch enigszins zorgen te maken toen hem ter ore kwam dat, Sjon tegen de wil van de begeleiding in had gekozen voor een vegetarisch hoofdgerecht. Hij kende Sjon als een allesverslindende vleeseter, een soort leeuw die zijn prooi geen kans gaf. "Als hij maar nu niet te lief is geworden," sprak de bezorgde biljartende slager. "Een goede warme bakker dient niet van zijn recept af te wijken bij grote drukte. Straks begint hij nog met een "tofu carambole" voegde hij eraan toe.
In de eerste partij moest Sjon het opnemen tegen Gavin Balk, de derde van de rangschikking. Het werd de mooiste partij van het toernooi met een bloedstollend verloop. O's en A's, diepe zuchten en applaus waren regelmatig te horen tijdens deze partij. De supporters van Sjon leefden duidelijk en soms hoorbaar mee. In het begin van de partij nam Sjon een mooie voorsprong en leek hij af te stevenen op winst, maar Gavin gaf zich niet gewonnen en vocht bewonderenswaardig terug. Voor het publiek was het een prachtige partij omdat beide spelers echt voor de aanval kozen. Beide driebanders lieten fraaie oplossingen zien voor moeilijke ballen. Gavin maakte in beurt 32 de partij uit. Sjon restte nog de gelijkmakende beurt waarin hij twee caramboles moest maken om gelijk te spelen. Een applaus volgde nadat Sjon de acquitstoot maakte. De arbiter riep "en nog 1" en de supporters maakten zich zorgen want het stootbeeld voor het gelijkmakende punt was verre van eenvoudig. In het gefluister waren mogelijke oplossingen voor deze positie hoorbaar, maar het was duidelijk deze bal was zeer moeilijk maakbaar. Sjon legde aan, de spanning in de zaal was voelbaar. Welke oplossing had hij in zijn hoofd? De precieze afstoot zorgde voor een zeer fraaie rondgang van de speelbal nadat bal twee was geraakt om vervolgens na vier banden tot opluchting van een ieder hoorbaar te caramboleren op bal drie. Een daverend applaus viel Sjon ten deel, want met dit resultaat bleef hij in de race om de titel. Sjon had zijn naam eer aangedaan, want ook bij zijn laatste stoot in deze partij bleef bij Koel Man.
Beide spelers waren met deze remise nog in de race, maar ook Rudie Frinking had nog zicht op de titel. Door het gelijke spel stond Rudie 1 matchpoint voor op Gavin en Sjon, en hij had ook een iets beter gemiddelde. De opdracht voor Gavin in de slotronde was duidelijk: hij moest winnen van Rudie. Ook Sjon moest zijn laatste partij winnend afsluiten en hopen op winst van Gavin Balk.
In de slotronde liet Rudie Frinking er geen gras over groeien. Hij speelde zijn 25 caramboles op een rustige en regelmatige wijze bij elkaar en gaf Kevin Balk geen schijn van kans. Voor Sjon betekende dit resultaat een zeer verdiende tweede plaats. Hij heeft de biljartvereniging Castricum op een meer dan verdienstelijke wijze vertegenwoordigd. Ruim 600 driebanders hebben een poging gedaan om Nederlands kampioen te worden; de meeste spelers vonden hun Waterloo al in de voorronden, de district - en gewestelijke finale. Slechts acht spelers wisten door te dringen tot deze finale, en als je dan uiteindelijk tweede van Nederland wordt, de een na beste van het land, dan verdien je een zeer grote pluim.
In de nabespreking van het toernooi werd nog gezocht naar een verklaring voor de iets mindere zondag van Sjon. Was het de vegetarische maaltijd geweest, of heeft een brood- en banketbakker op zondag een bioritme dat is ingesteld om iets meer rust? Sjon zelf wees dit allemaal naar het rijk der fabelen. "Ondanks dat ik van de kampioen in een rechtstreeks duel heb gewonnen, was hij over het hele toernooi gezien net iets constanter."
Een laatste ludiek advies aan Sjon was om aan zijn assortiment gebak een nieuw product toe te voegen, namelijk 'Het Klosje'. Dit kleine groene gebakje, geïnspireerd door de onverwachte ontmoeting van drie ballen, zou niet alleen een smakelijke toevoeging zijn, maar ook een knipoog naar de wendingen en verrassingen van het biljartspel, waar meeval nooit ontbreekt. Een andere meer passende visie is: "Geluk dwing je uiteindelijk af." Net zoals Sjon met vastberadenheid en strategie zijn biljartwedstrijden benaderde, lijkt deze visie te weerspiegelen hoe hij, door zijn inzet en vaardigheden, zijn eigen succes en geluk in het toernooi afdwong.
De HBC had voor iedere speler een prachtig aandenken, namelijk een mooi beeldje van de trommelslager. Tot 1960 werden de kerkgangers in Hoogeveen letterlijk opgetrommeld om de trommelslager te volgen naar de kerk bij gebrek aan een klok en een bel. Het behoort nu tot het immateriële culturele erfgoed van Nederland. Daarna werden de nummers 1, 2 en 3 met tromgeroffel begeleid naar het podium waar zij met terechte trots plaatsnamen. Na het Wilhelmus en het bijbehorende applaus was het toernooi ten einde; de HBC, arbiters, schrijvers, vrijwilligers en supporters werden door de spelers bedankt voor een heerlijk toernooi.
